Monday, October 18, 2010

9 වසර ට විතරක් පාසැල් ගිය ලංකාවේ ඇමතියා..........


එක් පාසැලක් ඇරෙන විට හිර ගෙවල් 10ක් වැහෙනවා කියලා කතාවක් තියෙනවා. ඒ කියන්නේ උගත්කම වැඩිවෙන‍කොට අපරාධ අඩුවෙනවා කියන එකනේ. ලංකාව රටක් හැටියට අඩු ආදායම් ලබන රටක් වුණත් අධ්‍යාපන මට්ටම අතින් ඉහළ මට්ටමක් පවත්වා ගැනීමට ප්‍රධානතම හේතුව නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමයයි. රටේ ආර්ථිකයේ ප්‍රමාණයටත් වඩා අධ්‍යාපන මට්ටම වැඩිදියුණු වීම එක්තරා ආකාරයකට තරුණ අසහනයකට, රැකියා ප්‍රශ්ණයකටත් හේතුවෙලා තියෙන බවත් සඳහන්.

ලංකාවේ අධ්‍යාපනය ගැන මේ විස්තර කියන්න හේතුවුණේ ලංකාවේ එක්තරා ඇමතිවරයෙක්ගේ අධ්යාටපන මට්ටම ගැන අහන්න ලැබුණු නිසයි. මේ ඇමතිවරයාගේ නම ජොන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දු, ඔහු කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික්කයෙන් වැඩිම මනාප ප්‍රමාණයක් අරගෙන සංධානයෙන් තේරී පත්වුණේ. මෙයා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ඉඳලා පැනපු කෙනෙක් කියලා අමුතුවෙන් මතක් කරන්න අවශ්‍යක වෙන එකක් නැහැ.

මේ දවස්වල රාවය පත්තරේ යනවා හිටපු යුධ හමුදාපති ජනරාල් සරත් ෆොන්සේකාගේ පළමු යුධ අධිකරණයේ සාක්ෂි සටහන. එතනදි යූඇන්පීය සමඟ ජනරාල් වරයා සම්බන්ධතා පවත්වපු බවට සාක්ෂි දෙන්නේ, තොරතුරු දෙන්නේ ජොන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දුයි. එහිදී අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමෙන්තුවට දීපු කටඋත්තරය ගැන විනිසුරුවරයා දිගින් දිගටම මේ ඇමතිගෙන් ප්‍රශ්ණ කරනවා. ඒත් ඒවට සෘජු පිළිතුරු දීමට ඇමතිට නොහැකි වෙනවා. මේ ගැන දිගින් දිගටම නොසතුටු වන විනිසුරුවරයා එක් අතුරු ප්‍රශ්ණයක් විදිහට ජොන්ස්ටන් ඇමතිගේ අධ්‍යාපනය ගැන අහනවා.

ප්‍රශ්ණය - අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමෙන්තුව ට එහෙම කිව්වයි කියලා කිව්වද?

පිළිතුර - මට හරියට මතක නැහැ.

ප්‍රශ්ණය - මහත්මයා මතක නැති දේවල් කොහොමද දැන් මතක් වුනේ? මතක නැති දේවල් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමෙන්තුවට කියන්න අමතක වුණු දේවල්?

ප්‍රශ්ණය - ඒ කාලේ මතක නැහැ කිව්වද කියලා එහෙම කිව්වද කියලත් මතක නැහැ.මේක කියන්න මහත්මයා තමුන් කොහෙද ඉගෙනගත්තේ?

පිළිතුර - ශාන්ත ආනා විද්‍යාලයේ

ප්‍රශ්ණය - ජී.සී.ඊ ඕ ලෙවල් පාස් වුණාද?

පිළිතුර - ඒක අදාළ වෙන්නේ නැහැ නේද?

ප්‍රශ්ණය - මොකද අදාළ වෙන්නේ නැත්තේ? තමන් සාක්ෂිකාරයෙක් ව‍ශයෙන් තමන්ගේ මට්ටමවත් මැනගන්න එපැයි අධිකරණයේ විනිසුරුතුමන්ලා. පාස් වුණාද? තමනු මේ හැම එකක්ම මතක නැහැ කියල කිව්වම මට මේ අහන්න මතක් වුණේ..පාස් වුණාද?

පිළිතුර - 9 වසර පාස්වුණා.

ප්‍රශ්ණය - එතකොට ඒ ආශ්‍රයෙන් තමුන්ගේ සාක්ෂිය අපිට මැනගන්න පුළුවන්...ඒකයි"

(2010 ඔක්තෝබර් 10 වැනි දින රාවය පුවත්පත - 14 වැනි පිටුව )

අපිව පාලනය කරන්න අපි (?) පාර්ලිමෙන්තුවට යවලා තියෙන ඇත්තන්ගේ ඇත්ත තත්ත්වය මෙන්න මෙහෙමයි. කොහොමටත් අපේ ඇත්තෝ දියවන්නාවේ හැසිරෙන හැටියට නං මේ ගැන අපිට හිතාගන්න පුළුවන්. ඔබත් දන්න තව කට්ටිය ඉන්නවනම් කියන්න බය නැතුව....(ඇනොනිමස් කෙනෙක් හැටියට)

මුං ටික ඔක්කොමටික ඉස්කෝලෙකට දාලා ආයෙත් 1 ඉඳන් 13 දක්වා ඉගැන්නුවොත් මොකද හිතන්නේ......ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය හරි, චීන රජයෙන් හරි ආධාර ලබාගන්න අමාරු වෙන එකකුත් නෑනේ...


Monday, October 11, 2010

ෆොන්සේකා, රාජපක්ෂගෙන් සමාව ඉල්ලා ඔහු හා එකතු විය යුත්තේ ඇයි??




පවතින ආණ්ඩුව හොඳ ගේම් කාරයින්ගෙන් යුක්ත වූවක් බව ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානතම විරෝධතාකරුවන් පවා විශ්වාස කරන්නකි. මේ ආණ්ඩුවේ හොඳම ගේම් ගැසුවේ ලංකාවේ සමාජයේ හැසිරීම හොඳින් අවබෝධ කොටගෙනය. මේ නිසා විටෙක "විය නොහැකි" දේ යැයි උපකල්පනය කළ දෑ යථාර්තයක් බවට පත්කරලීමට ආණ්ඩුව සමත් විය.


ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය වන්නේ රජයේ හමුදා විසින් අලිමංකඩ අත්පත්කරගෙන කිළිනොච්චිය අත්පත්කරගැනීමට සූදානම් වන අතරවාරයේය. යුධ විරෝධීන්ට හෝ රජයේ දේශපාලන විරෝධකරුවන්ට එකී ඝාතනය මඟින් ජන මතයක් නිර්මාණය කළ නොහැකි විය. සමාජය දේශපාලන මතයන් දෝලනය වෙමින් පැවති සමයක ප්‍රතිවාදී අපේක්ෂක ලෙස ඉදිරිපත් වූ හිටපු යුධ හමුදාපතිවරයා යුධ හමුදාව විසින් අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදී. එහිදී ද රජයට එරෙහිව මෙහෙයවීමට උත්සාහ කරනු ලැබූ ජනමතය ක්‍රමයෙන් යටපත් විය.


යුද ජයග්‍රහණයේ පේටන්ට් අයිතිය වෙනුවෙන් තමන්ට තියුණු අභියෝගයක් සිදුකළ පුද්ගලයාට හතර අතින් පහරදීමෙන් අනතුරුව, දැන් ආණ්ඩුව විසින් ඔහු වෙතට යටත්වීමට අවස්ථාවක් ලබාදී ඇත. සරත් ෆොන්සේකාට වසර දෙක හමාරක සිරදඬු‍වමෙන් ගැලවීමේ එකම හා පහසු මාර්ගයක සංඥාවන් ලබා දෙමින් සිටිති. මැයි 18වැනිදායින් පසු එල්ටීටී නිල නොවන නායකත්වය දැරූ කේපී ගේ සිට කරුණා අම්මාන්, විමල් විරවංශ හරහා පබා දක්වා ක්‍රියාත්මක කළ රාජපක්ස න්‍යාය නොහොත් ඇඟ නොරිදී ගොඩ යෑමට අවස්ථාවක් සරත් ෆොන්සේකා හටද අවස්ථාවක් ලබා දී ඇත. ආණ්ඩුවේ වචනයෙන් කිවහොත් "සරත් ‍ෆොන්සේකා ජනාධිපතිවරයාගෙන් සමාව ගත යුතුය". අපේ වචනයෙන් කිවහොත් සරත් විසින් ජනාධිපති ඉදිරිපිට දණ ගැසිය යුතුය. විස්තරාත්මක කිවහොත් සරත්ගේ ආත්ම ගෞරවය රාජපක්ෂ පවුල ඉදිරිපිට පූජා කළ යුතුය.


ආත්ම ‍ගෞරව යන්න පුද්ගලික දෙයක් වුවද, එය සමාජයට සාපෙක්ෂ වූවකි. වර්තමාන ලාංකික දේශපාලන කරළිය දෙස බැලූ විට පෙනී යන කාරණය නම් සරත් ‍‍ෆොන්සේකා විසින් සමාව ගැනීමේ තීරණයකට එළැඹිය හොත් එය සමාජයේ වරදකාරී තීරණයක් බවට පත් නොවනු ඇත. මෙතෙක් කළක් බහුතර රාජපාක්ෂික සිංහල බෞද්ධයින්ගේ හෘද සාක්ෂියට කරදර කළ පිළිලය ‍පියවීම නිසා ඔහුට රාජපක්ෂ යටතේ දැවැන්ත ජනතා ප්‍රතිචාරයක් හිමිවනු ඇත. යූඇන්පීය හා ජවිපෙ විසින් ඔහු වෙත දෝෂාරෝපණයන්ද, ඔහුගේ සැඟව තිබූ අමානුෂික දෑ පිළිබඳවද ප්‍රචාරණය කරනු ඇති වුවද, එය ඔහුගේ කීර්තියට සිදුකරන හානිය අවම වනු ඇත. ඒ වෙනුවට සරත් ෆොන්සේකා සියළු වැරදි වලින් නිදොස් කොට එතැන් පටන් වඩාත් සැපසම්පන්න පුද්ගලික ජිවිතයක් ගත කිරීමට ඉඩකඩ සැලසෙනු ඇත. ෆොන්සේකා විසින් සිදුකළ හානිය දන්නා නිසා ඔහුගේ සාමාජයීය ජිවිතයට නම් අනිවාර්යෙන්ම වැටකඩුළු බැඳීමට ගෝඨා පියවර ගනු ඇත. එහෙත්...කන්න බොන්න, සැප තියේ නම් මොන සමාජයක්ද????


රාජපක්ෂ රෙජීමයට සාපෙක්ෂව ගත් කළ සරත් ෆොන්සේකා විසින් දරණු ලබන අදහස් වල පරස්පර විරෝධීතාවයක් නැත. ඔහුව භාවිතා කරමින් ජවිපෙ විසින් නොයෙකුත් දේශපාලනික අදහස් දැක්වීම් සිදුකළද, පුද්ගලික එදිරිවාදිකම නොවන්නට මහින්ද හා ෆොන්සේකා අතර නොගැලපීම් වලට වඩා ගැලපීම් බහුලය. මේ දෙදෙනාගේ එකතුව දෙදෙනාගේම බැබළීමට හේතුවනවා මිස පරිහානියක් සිදුවීමේ සම්භාවිතාව අල්පය. මේ නිසා ෆොන්සේකා රාජපක්ෂ ඉදිරිපිට දණ ගැසීම, කේපී හෝ වීරවංශ දණ ගැසීම තරම් ඓතිහාසික පාපකර්මයක් වන්නේ නැත.


රාජපක්ෂ හා ෆොන්සේකා එකතු වීමෙන් අපිට ඇති වැඩේ මොකද්ද???


ලාංකික දේශපාලනය මේ වන විට පවතිනුයේ එක්පසෙකට ධ්‍රැවීයකරණය වූ තත්ත්වයක් තුළය. ඒ තුළ නියෝජනය වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා ප්‍රමුඛ ඔහුගේ හිතවතුන් පිරිස හා ආණ්ඩුවයි. ඔහු විසින් නියෝජනය කරනුයේ ඓතිහාසිකව ගොඩනැඟුණු සිංහල බෞද්ධ මතවාදයයි. කොතෙක් අවභාවිතාවන් සිදුවුවද, ප්‍රායෝගිකත්ව, දේශපාලනය හා ජනබලය යන සාධක මත සිංහල බෞද්ධ මතවාදයේ නියෝජිතයින් සියල්ල මහින්ද වටා රොක් වී ඇත. එකී දේශපාලන මතය හසුරුවන න්‍යායාචාර්යවරුන්ගේ සිට ‍ඓතිහාසිකව සමාජවිඥානය මඟින් මෙහෙයවෙන සාමාන්‍ය පොදු ජනයාද ඊට හදවතින් එකඟව ඇත. සිංහල බෞද්ධ දෘෂ්ඨිවාදයේ නියෝජිතයා වන මහින්දට එරෙහිව සිටින ප්‍රධානතම සතුරා සාපෙක්ෂව ගත් කළ සරත් ෆොන්සේකාය. ඔහු නියෝජනය කරන්නේද මතවාදයක් ලෙස ගත් කළ සිංහල බෞද්ධ දෘෂ්ඨිවාදයයි. (යූඇන්පීය තුළද මේ වන පවතින ප්‍රතිසංවිධාන යෝජනා තුළද වඩා ඉදිරියෙන් සිටින සජිත් ප්‍රේමදාස ද නියෝජනය කරනුයේ පාර්ශවයයි.)


බූන්දියේ පළවූ කමෙන්ටුවක නිර්මාල් රංජිත් විසින් ප්‍රකාශ කරනවා යැයි සඳහන් කොට තිබුණු රාජපක්ෂ රෙජීමය අවසන් වීමට නම් තවත් අවුරුදු 15ක් ගතවනවා යන්න අප සත්‍යයක් යැයි උපකල්පනය කළහොත් අවුරුදු 15කට පසුව නැවතත් බලයට පැමි‍නීමට ඉඩකඩ ඇත්තේ තවත් සිංහල බෞද්ධ ජාතිවාදියෙකුය. එම ලේබලය යටතේ ගතහොත් මහින්දට වඩා ෆොන්සේකා අන්තගාමීය. එසේ වුවද ජනමනස ෆොන්සේකා කේනද්‍රකොට ස්ථාපනය කරන්නට උත්සාහ කරන ජවිපෙ ඇතුළු පිරිස් විසින් සිදුකරන්නාවූ බලමුළු ගැන්වීම් මතින් වසර 15කට පසුව වුවද බිහිවීමට ශක්‍යතාවයක් ඇත්තේ තවත් අන්තවාදී ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධියෙක් නම් වර්තමානය ඊට වඩා යහපත්ය. එසේ නම් අනාගතයේ පවතින බලාපොරොත්තුව කිළිටි කරනවාට වඩා හිටපු හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකා මහින්ද රෙජීමය හා එකතුවන්නේ නම් පවතින මජර දේශපාලන ක්‍රමයේ සැබෑ සතුරන් එකවිට හඳුනාගැනීමට පහසුවනවා පමණක් නොව දුෂ්කර ලෙස හෝ වඩාත් සාධනීය නායකත්වයක් බිහිකරගැනීමට විකල්ප දේශපාලනයට හැකියාවක් ලැබෙනු ඇත.


ජවිපෙ විසින් ෆොන්සේකාගේ බර අදිනු ඇති බව ගෝරා අනාවැකි පළකළේ සිද්ධි වීමට බොහෝ කළකට පෙරය. දැන් සිද්ධ වන ආකාරයට ජවිපෙ අනාගත වකෘවරයා ජනරාල් ෆොන්සේකාය. පහළ පෙළ ජවිපෙ පාක්ෂිකයින්ගේ රෝහණ විජේවීරගේ දෙවන ආත්මය දැන් පැමිණ ඇත, ඔහුට සම්පූර්ණ කළ නොහැකි දෑ ජනරාල් විසින් සම්පූර්ණ කරනු ඇත.


මේ අනුව නොදන්නා ගමන් ඒමෙන් ජනරාල් ෆොන්සේකා සිදුකරගත් වරද දැන්වත් නිවරැදි කරගත යුතුය. ඔහුට අයිති ඔහුගේ පැත්තට ඔහු යා යුතුය. ඒ පැත්තේ පිරිස් මෙහෙ අය මෙන් සමානාත්මතාවයක්, සහජිවයක් කතා නොකරයි. ඔහු කැමති ලෙස යුධ හමුදාවේ මෙන් උස් පහත් බේදයන් සමාජය තුලද පවත්වාගෙන යෑමට අවශ්‍ය දෘෂ්ඨිවාදයම ඒ පැත්තේ ඇත. කරන්නට ඇත්තේ අවශ්‍ය විටෙක මාධ්‍ය ඉදිරිපිටට පැමිණ කොළයේ ලියා දෙන වචන ස්වල්පය කියවීම පමණි. ජෙප්පන් විසින් ලියාදෙන නොදන්නා වචන මෙන් නොව දෙමළාට එරෙහිව, සාමාන්‍ය ජනයා මර්ධනයට ලියැවුණු භාෂාවෙන් ලියැවුණු කරුණු ෆොන්සේකාට පැටලෙන්නේ නැතිව කියාගත හැකි වනුද ඇත.

Wednesday, September 15, 2010

ගාල්ලේ රෝහිත - නූතන ආශ්චර්යමත් ශ්‍රී ලංකාවේ පෙරගමන්කරුවා ඔබයි!!!!!





පශ්චාත් යුධ ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලන භාවිතාවේ ප්‍රායෝගික ස්වරූපය එළිදැක්වීමට අවංකව කටයුතු කරමින්, විහාර මහා දේවී උද්‍යානය අසල කණුවක් උඩට වී අතිගෞරවණීය ජනාධිපති උන්නාන්සේ බැහැදැකීමට මාරාන්තික උපවාසයක නිරත වූ ගාල්ලේ රෝහිතට අපගේ ගෞරව පූර්වක ස්තූතිය. ජනාධිපති වන්දනයේ යෙදෙන ලංකාවේ නිදහස් මාධ්‍යයට ජනතාව කඩේ යැවීම සඳහා තවත් පුවත් උල්පතක් මතු කිරීමට පිටුපසින් දිවෙන ප්‍රබල සමාජ, දේශපාලනික පසුබිම මතුකරගැනීම-

-අනාගත ශ්‍රී ලංකාවේ ස්වරූපය තේරුම් ගැනීම සඳහා අතිශයින්ම වැදගත් වනු ඇති බව මේ ලියුම්කරුගේ විශ්වාසයයි. දකුණේ සිංහල බෞද්ධ ජනයා ප්‍රමුඛ පිරිසගේ අවිඥානයේ ප්‍රබලතම ස්ථානය අත්පත්කරගැනීමෙන් අනතුරුව වත්මන් ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානතම ප්‍රචාරණ අයිකනය බවට පත්වූයේ "රාජපක්ෂ ජනාධිපති"වරයාය. එහි භෞතික තත්ත්වය වඩාත් ඉස්මතු කරමින් ජනපතිවරයා තමන් වටා සුවිසල් බලතල ප්‍රමාණයක් රඳවා ගත් අතර, ඊට අමතරව තමන්ගේ සහෝදරයින්ටද රාජ්‍යයේ අතිවිශාල බලතල හා සම්පත් ප්‍රමාණයක හිමිකාරීත්වය පැවරීය. සැබැවින්ම මෙකී සහෝදරවරුවන් තුලින්ද මහජනතාව වෙත නිරූපණය වූයේ මහින්ද රාජපක්ෂ ප්‍රතිරූපයමය. චන්ඩිකම් හා ත්‍රස්තවාදය පිළිබඳව වන ප්‍රතිරූපයක් හෝ කපටිකම්, වංචාකම් හා ගේම් කාරයෙක් ලෙස ප්‍රතිරූපයන් ජනතාව තුළ ඉස්මතු වුවද මහින්ද රාජපක්ෂ නොමැති රාජපක්ෂ පවුලක් හෝ වත්මන් ආණ්ඩුවක අනන්‍යතාවයක් තවමත් බිහිවී නොමැත.

එක් පසෙකින් සංකේතීය ලෙස අනන්‍යතාවය ජනාධිපතිවරයා වටා ගොඩනැගෙන විට අනෙක් පසින් භෞතික තත්ත්වයන්ද, ඊට සමාන්තරව ඔහු වටා (ජනාධිපති හා ඔහුගේ පවුල) ගොඩනැ‍‍ඟෙන විට රටේ පවතින සියළු යාන්ත්‍රණයන් පසෙකලා එක් පුද්ගලයෙකු වෙත සාමාන්‍ය ජන විඥානය ගොණු වීම වළකනු නොහැක. මෙය තව දුරටත් විස්තර කරන්නේ නම් පසුගිය සමයේ පැවති සියළුම මැතිවරණයන් ආණ්ඩු පක්ෂ‍ය ජයග්‍රහණය කළේ ජනාධිපතිරයාට ඇති ජන පක්ෂපාතීත්වය නිසාය. මහජනයා ඡන්දය දුන්නේ කුප්‍රකට ප්‍රාදේශීය දේශපාලඥයින් වෙනුවෙන් නොව තමන්ගේ මහා සතුරා පරාජයට පත්කළා යැයි වෙළඳ ප්‍රචාරණය විසින් නොකඩවා දක්වමින් සිටි පුද්ගලයා වෙනුවෙනි.

මේ තත්ත්වයන් රාජපක්ෂ රෙජීමය විසින් (රාජපක්ෂ පවුල හා එහි බුද්ධිමය කොටස් හසුරුවන පිරිස) හොඳින් අවබෝධ කරගෙන තිබිණි. තමන්ව විකුණා තවත් පිරිසකට සැපවිඳීමට ඉඩ නොදුන් රාජපක්ෂවරු සිය ගෝත්‍රික ලක්ෂන ප්‍රකට කරමින් තමන්ගේ විස්තෘත පවුල වටා සියළු සම්පත් ඒකරාශීකරණයෙහි යෙදුණි. ගෝඨාභයගේ සිට චමල් දක්වාද, සජින් වාස්ගේ සිට සුරත් බන්ධු දක්වා වූ ක්‍රියාමාර්ග සිදුවන්නේ මෙනිසාය. ඩලස්ට හෝ මර්වින්ට, විමල් ට හෝ චම්පිකට කිසියම් වරප්‍රසාදයන් ලැබුණේ යැයි කිවහැකි වුවද, පසුගිය කාලයේ කැබිනට්ටුවේ සිදුවීම් (විමල්ගේ යෝජනා ඉවත්කිරීම) හෝ තරුණ සේවා සභා‍ව සම්බන්ධ සිදුවීම් (නාමල් රාජපක්ෂ ඇඟිලි ගැසීම) වලින් පෙනී යන්නේ, ජීව විද්‍යාත්මක පවුලට අයත් නොවන පිරිසට කටු හැරුණු කොට මස් හම්බවන්නේ සීමාන්තිකව බවය.

සංකල්පීය හා භෞතික තත්ත්වයන් රාජපක්ෂ වටා ගොඩනැඟුණු විට ගාල්ලේ රෝහිත විසින් තමන්ගේ ගැටළුව සඳහා සෘජුවම ජනාධිපතිවරයා මුණගැසීමට ඉල්ලීමක් කිරීම පවතින සමාජ දේශපාලන වටපිටාව අනුව අතිශයින්ම නිවැරැදි ක්‍රියාවකි. රාජපක්ෂ ජනාධිපති වටා පවතින රාජපක්ෂ පවුලේ පරිපාලන යාන්ත්‍රණය තේරුම් ගැනීමට තරම් මුහුකුරා නො‍ගිය ගාල්ලේ රෝහිත, තමන්ගේ මනසට තේරුම්ගත හැකි පරිදි වඩාත්ම නිවරැදි ස්ථානය ආමන්ත්‍රණය කිරීමට උපක්‍රමයක් ලෙස කණුවක් උඩ උපවාස කර ඇත. මෙහි පංචායුධ විසින් එක්සත් ජාතීන් ඉදිරිපිටදී සිදුකළ මාරාන්තික උපවාසය මෙන් උපක්‍රමිකව අසාර්ථක හෝ බලපෑම් කළ යුතු නිවරැදි ස්ථානය මඟහැරීමක් හෝ සිදුව නොමැත.

රටේ සාමාන්‍ය ජනවිඥානයට අනුව සියල්ල කළ හැකි සර්වබලධාරී ප්‍රජාතාන්ත්‍රක ජනනායකයා ජනාධිපතිවරයාය. ඊට ‍භෞතිකව අභියෝගයක් විය හැකි දා හත්වැනි සංශෝධනය හෝ, විශ්ව මානව හිමිකම් මූලධර්ම, සම්භාව්‍ය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ මූලධර්ම තවදුරටත් ලංකාවට වලංගු නොමැත. මේ නිසා රටවැසියාගේ ආකල්පයන් ඉටුකළ හැකි තත්ත්වයක් ජනාධිපතිවරයා සතුව ඇත. ඔහු විසින් දැන් සිදුකළ යුතු වන්නේ තමන් වෙත පැමිණෙන පිරිස් ලබාදෙන ලබන ගැටළු සඳහා සිය විස්තෘත පවුලේ පරිපාලන යාන්ත්‍රණය මඟින් පිළිතුරු සපයා දීම නොවේද?

ගාල්ලේ රෝහිත, ඔබට ජය...! නූතන ආශ්චර්යමත් ශ්‍රී ලංකාවේ පෙරගමන්කරුවා ඔබය.

(මෙම ලිපිය බූන්දි වෙබ් අඩවියේද සටහන් වුණි)

Wednesday, September 8, 2010

කුම්භලාකරවල කෑ බළලා මළපහ කරන තෙක් බලාසිටීම නොහොත් අමන ලාංකිකයින්ගේ හිස් වැඩ


ලංකාවේ මිනිස්සුන්ගේ ඓතිහාසික ගොන් කං ගැන අපි අහල තිබුණ විතරයි. ජීවිත කාලය පුරාවටම පොඩි පොඩි අමන වැඩ දැකල තිබුණට 83 කළුජූලිය හරි, ඊටත් ඉස්සෙල්ලා 78 ජේ ආර්ට ‍උමතු ලෙස සහයෝගය දැක්වීම වගේ දේවල් පිළිබඳව ඇස්පනාපිට අවබෝධයක් ලබාගන්න හැකියාවක් තිබුණේ නැහැ. ලංකාවේ මිනිස්සුන්ගේ තියෙන හිස්බව, මෝඩකම, තුන්වැනි ලෝකයේ රටක් විදිහට තවදුරටත් පැවතිය යුත්තේ ඇයි කියන දේවල් වලට හොඳ පිළිතුරු රැසක් මේ කාලසීමාව තුලදි අපට අත්දකින්න ලැබෙනවා.


මර්වින්ව සියළු චෝදනාවලින් නිදහස් කිරීම, ෆොන්සේකාගේ ජනරාල් තනතුර පහළ දැමීම වගේ දේවල් අපිට දුරස් දේවල් වගේ දැනුනත් අපි කාටවත් ඉන් සිදුවන බලපෑ‍ම මඟහරින්නට නොහැකි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් දැන් සිද්ධ වෙලා. එක් පුද්ගලයෙක් වටේ අසීමිත බලයක් ගොඩනැඟීම සඳහා ලංකාවේ අමන ජනයා පොරකන විට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කියන මේ නාමික‍ දේශපාලන දෘෂ්ඨියෙන් ඉල්ලා අස්වීමේ හැකියාවක් තියෙනවනම් කොච්චර හොඳද කියලා හිතෙනවා.


ලංකාවේ උදේ හවා බණ කියන චීවරධාරීන්ට අනුව "වෙනස්වීම" කියන නියමය ගණන් ගන්නේ නැතුව පිස්සන් රැලක් වගේ හූ කිය කියා සියළු බලයන්ගෙන් අගතැම්පත් රජෙක් තනන්ට යන අමන බහුතරය සැබැවින්ම මේ දේවල් ගැන හැඟීමක් තියෙනවද කියන එක සැකයක්. ව්‍යවස්ථාව ගැන ඇති අවබෝධයට වඩා මේ සංශෝධනයට සහාය දක්වනන් තුළ ඇත්තේ ස්වපුද්ගල අභිමථාර්ථයන් ඉටු කරගැනීමේ අදහසක්. තමන්ගේ තනතුරු, සැපපහසුකම් ගැන හිතන ආණ්ඩුවේ මන්ත්‍රීවරු, නොකැපී බේරෙන්න හදන වාසුදේව ඇතුලේ දක්ෂිනාංෂික නාමික වම්මු, ලැබෙන අල්ලස්වලින් හත්මුතු පරම්පරාවක් ගොඩදාගන්න දඟලන යූඇන්පී මන්ත්‍රීවරු මෙන්ම ප්‍රදේශයේ දේශපාලඥයාට ගොට්ට අල්ලා තමන්‍ව ගොඩදාගන්න දඟලන පිරිස් මේ බහුතරය අතර බහුලයි.


කොටුවෙන් පිටතට ඇවිත් බලන ඕනම කෙනෙක්ට ඉතා පහසුවෙන් අවබෝධ කරගත හැකි කරුණු කිහිපයක් තියෙනවා.

1. ලංකාවේ සමාජ දේශපාලන අවකාශයට අත්‍යවශ්‍යයෙන්ම සිදුවිය යුතු කරුණු කාරණා කිසිවක් මේ සංශෝධයෙන් ඉළක්ක වන්නේ නැහැ.

2. මේ සංශෝධනය හුදෙක්ම රාජපක්ෂ ජනාධිපතිගේ පුද්ගලික අවශ්‍යතාවන් මතම පදනම් වූවක්. එය ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට වත් සාධනීය බලපෑමක් කරයි කියලා දිගුකාලිනව බලාපොරොත්තු වෙන්න බැහැ.

3. ආණ්ඩුව විසින් මෙහෙයවෙන් ජනප්‍රියවාදී මාධ්‍ය මෙහෙයුම ඇතුළේ සාමාන්‍ය ජනයාගේ සිතීම නිෂ්ක්‍රීය කිරීමට උත්සාහ කරනවා.


අසීමිත බලයක් ඒක රාශී වීම වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්නට සිදුව ඇති පිරිස් වෙත දකින්නට ඇති පොදු ලක්ෂනය වන්නේ, ඔවුන් විසින් රෙජීමයේ අයුතු ඉපැයීම් වලින් කටුවක් හෝ ලෙව කෑමට ඇති ආසාවත්, අශුද්ධ බල කේන්ද්‍රීකරණය තුලින් තමන්ටත් ආරක්ෂාවක් ලැබෙන පරිදි එල්ලී සිටීමට හැකියාවක් ලබාගැනීමත්ය. ඒ හරහා ක්‍රියාත්මක රාජ්‍ය මාධ්‍ය පමණක් නොව පුද්ගලික මාධ්‍ය බහුතරයක් පවා රාජපක්ෂ රෙජීමයේ ජනප්‍රියවාදී ප්‍රචාරණයට රුකුල් දෙමින් ලංකාවේ හිස් මිනිසුන්ට පෙර නොවිඳි උත්තේජනයක් ලබා දෙමින් පබාගේ සිට වහින්න මුතුවැස්සක් දක්වා වූ රමණයේ සුරාන්තය අත්කර දෙති. ඒ ලබන ආතල් එක තවත් කාලයක් මෙකී ගොන්රැළ නිහඬව තබා ගැනීමට ප්‍රමාණවත්ය.


මෙකී ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඇති නිශේධනීය භාවය ගැන තාක්ෂණික ලෙස ප්‍රශ්ණ කරමින් තර්ක විතර්ක කළාට ලාංකිකයින්ට වැඩක් වන්නේ නැත. රාජපක්ෂ විසින් ලබාදුන් ආතල් එකෙන් ගැහැණු පිරිමි සියළු දෙනා එකී පවුල වෙත අන්ධ ලෙස ආකර්ෂණය වී ඇත. දැන් අපට සිදුව ඇත්තේ කුම්භලාකරවල කෑ බළලාට මෙන් ලාංකිකයින් විසින තමන් විසින් භක්ෂණය කළ දෑ මළපහ කරන තුරු බලාසිටීමටය.



Tuesday, August 3, 2010

මර්වින්ව පත්කරගත් ජනතාව වැට බැඳීමට අමතරව කළ යුතු තවත් දේ!

මර්වින් සිල්වාගේ අළුත් වීරක්‍රියාව දැන් ලංකාව පුරාම ප්‍රසිද්ධයිනේ.........
ඉතිං මේ හැම කුප්ප වැඩක්ම පිටිපස්සේ ඉන්න ශක්තිමත් යෝධ හෙවනැල්ල අපේ අතිගරු මහරජාණන් කියලත් අමතක කරන්න එපා.

කොහොම වුනත් මර්වින්ව ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කේ ලක්ෂයකට වැඩි මනාපත් එක්ක තෙවැනි තැනට මනාප දීලා තෝරා පත්කරගත්තු මහජනතාව ගස් බඳිනවා හැර තවත් කළ යුතු යමක් ඔබ යෝජනා කරනවාද???

ඔබේ අදහස් නිදහසේ ලියන්න...සයිබර් අවකාශයේ කියන දේවල් බෞතිකව කරන්න යන එක වෙනමම දෙයක් නිසාත්, තවමත් මේ ගෝත්‍රික ආන්ඩුව සුළුතරයක් වූ හිතන්නනගේ සයිබර් සිතිවිලි වලට සම්පූර්ණයෙන්ම වැට බැඳලා නැතිනිසාත් හිතේ ඇතිවන ඕනෑම අදහසක් පළකරන්න බය වෙන්න එපා..මම ඇනොනිමස්ලටත් වැට බැඳලා නැහැනේ.

Monday, July 26, 2010

‍ලෝක සිනමාවෙන් - Children of Heaven




ළමයා යනු කුඩා වැඩිහිටියෙකු නොවේ යැයි කියමනක් ඇත. එහි සැඟව ඇති අර්ථය යනු ළමා ලෝකය යනු වැඩිහිටියෙකුගේ ලෝකයට හාත්පසින්ම වෙනස්වූවක් බවයි. එකී අපූර්ව ලෝකය සිනමාත්මකව නිරූපණය කිරීමට සම්මානනීය ඉරාන සිනමා අධ්‍යයක්ෂකවරයෙක් වන මජීඩ් මජිඩි විසින් දරණ ලද සාර්ථක උත්සාහයක් 1997 වසරේදී "Children of Heaven" ලෙසින් එළිදැක්විණි. ළමා සිනමාව ප්‍රමිතියකින් තොර නිර්වචනයන්ට යටත් කොට ඇති ලංකාවේ ළමුන්ට භාෂාව බාධාවක් නොවේ නම් සැබැවින්ම රසවිඳිය හැකි නිර්මාණයක් ලෙස හඳුන්වා දිය හැකිය. සිනමා භාවිතය, ඉරාන සංස්කෘතිය, ළමා මනසේ හැසිරීම, උසස් සිනමා කෘතියක තිබිය යුතු බොහෝ ලක්ෂණයන්ගෙන් පරිපූර්ණ "Children of Heaven" චිත්‍රපටය 1998 වසරේදී ඔස්කා සම්මාන උළෙලේ හොඳම විදෙස් චිත්‍රපට වෙනුවෙන් නිර්දේශිත නාමයන් අතරටද, එක්විය.


අලී කියන පුංචි ළමයා එයාගේ කුඩා සහෝදරියගේ කැඩිච්ච පාවහන් යුවළ අළුත්වැඩියා කරගෙන ගෙදර එනවා. අතරමඟදි නිවසට අවශ්‍ය වෙනත් බඩු ගන්න කියලා හිතලා ඒ පාවහන් යුවළ වෙළඳසලක පිටතින් තියෙන රාක්කයක් මත තියනවා. එතනට එන පරණ බඩු ගන්න වෙළෙන්දෙක් වෙළඳසැලේ පරණ බඩු කියලා හිතලා ඒ පාවහන් යුවළත් අරං යනවා. මේ සිද්ධිය අලීගේ ජීවිතේම වෙනස් කරන්න හේතු වෙන්නේ එයාගේ සහෝදරියට පාසැල් යන්න තියෙන එකම සපත්තු කුට්ටම ඒක වීමත්, එයාලගේ තාත්තට අළුත් සපත්තු කුට්ටමක් අරං දෙන්න වත්කමක් නොවීමත් හින්දා. කොච්චර ආර්ථික අපහසුකම් තිබුණත් පාසැල් යන්නත් ඕන. පාසැල් යනකොට සපත්තු දාන්නත් ඕන. ඒත් අයියටයි නංගිටයි තියෙන්නේ එක පාසැල් කුට්ටමයි. හැබැයි වාසනාවකට වගේ මෙයාලා දෙන්නා ජීවත් ඉන්නේ ඉරානේ. ඒ කියන්නේ කාන්තා පාසැල් තියෙන්නේ උදේ වරුවේ, පිරිමි පාසැල් තියෙන්නේ හවස් වරුවේ. කාන්තා පාසැල් අවසන් වෙන වෙලාවෙම පිරිමි පාසැල් ආරම්භ වෙනවා. අයියා යෝජනා කරනවා එකම සපත්තු දෙක මාරු කරගෙන දාගන්න, නංඟිගෙ සපත්තු දෙක හොයාගන්නකං. ඉතිං නංගි සාරා ලැජ්ජාවෙන්, කවුරුහරි දකීවිද කියලා සැකෙන් වගේ පිරිමි සපත්තු කුට්ටම දාගෙන ගිහිං පාසැල අවසාන වුණු සැණින් වේගෙන් දුවගෙන දුවගෙන එනවා. එයාගේ අයියා මඟ බලාගෙන ඉන්නවා නංඟිගෙන් සපත්තු කුට්ටම ගන්න. මේක මේ දෙන්නගේ රහසක් හින්දා කවුරුත් දකින්නත් බැහැ. අලීගේ පාසැලට වෙලාවටම යන්නත් ඕන. ඒත් ඉතිං නංඟි එනකං ඉඳලා සපත්තු මාරුකරගෙන පාසැලට දුවගෙන යනකොට නියමිත වෙලාවට වඩා විනාඩි කිහිපයක් පරක්කු වෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද?‍ ඒත් ඉතිං වෙලාවට වැඩකරන්න පුරුදු කරවන කොට මිනිස්සුන්ට ජීවිතේ වෙන බාධක, ප්‍රශ්ණ ගැන හිතන්නේ නැහැනේ.


කොහොම වුනත් වැඩිහිටි ඇසුරෙන් කිලිටි නොවුණු මේ අයියයි, නංගියි දෙන්නට දෙන්නා හරිම ආදරෙයි. ඒක හින්දා තමන්ගේ සපත්තු දෙක අයියා නැතිකළා කියලා තාත්තාට කියන්නෙත් නැහැ. නංඟිට සිදුවුණ අඩුපාඩුව අයියා දන්න හින්දා එයා කොහොමහරි උත්සාහ කරනවා නංඟිගේ අඩුපාඩුව සම්පූර්ණ කරන්න. ඔහොම හැල හැප්පිලි සහිත ජීවිතේ ගලාගෙන යන අතරේ දවසක අලී දකිනවා අන්තර් පාසැල් මැරතන් තරඟයක තෙවන ස්ථානය සඳහා සපත්තු ජෝඩුවක් තෑගි හම්බවෙනවා කියලා දැන්වීමක් පළකරලා තියෙනවා. ඒත් අවාසනාවකට ඒකට අවශ්‍ය තේරීම් තරඟ පවත්වලා ඉවරයි. අලී මේකට සහභාගී නොවුනේ එයාගේ සපත්තු දෙක කැඩෙයි කියලා බයටයි. ඒත් අලී එයාගේ උත්සාහය අත්හරින්න සූදානම් නැහැ. ඒ වුණත් අලීට මේ තරඟාවලියට යන්න පාසැලෙන් ඉඩ ලැබෙයිද? එහෙම ඉඩ ලැබුණත් එයාට දිනන්න අවස්ථාවක් ලැබෙයිද? දිනුවත් එයාට සපත්තු දෙක එයාට ලැබෙයිද? මේ ප්‍රශ්ණ වලට පිළිතුරු හොයන්නනම් චිත්‍රපටිය බලන්න වෙනවා.


ළමා ලෝකය සුන්දරයි කියලා හැමෝම කියනවා. ඒකට ළමයින්ගේ හැඟීම් අවංක වීමත් එක හේතුවක්. වැඩිහිටියෝ වෙලා පසුකාලීනවා තමන්ට මෙන්ම අනුන්ටත් වංක වෙලා කටයුතු කරාට ළමයි එහෙම නැහැ. සාරා නංඟි තමන්ගේ අයියට ආදරෙයි. එයා දන්නවා තමන්ගේ තමන්ගේ අයියා අතින් වැරැද්දක් වුණු බව තාත්තාට කිව්වොතින් තාත්තා එයාට දඩුවම් කරන බව. තාත්තට සල්ලිත් නැති එකේ අළුත් සපත්තු දෙකක් ගන්න කරදර කරන්නත් හොඳ නැහැ. මේ අවංක හැඟීම් වලට පිටින් ගිහිං අයියගෙන් පළිගන්න තරම් සාරා නපුරු වෙලා නැහැ. සිද්ධිය වුනේ කොහොම වුනත් දෙන්නා පොරොන්දු වුණු විදිහට වැඩ කටයුතු කරගන්න ඕන. දවසක් සාරාට පාසැලේදි විභාගයක් ලියන්න තිබුණා, ඉතිං සාමාන්‍යයෙන් පංති ඇරෙන වෙලාවට ගෙදර යන්න විදිහක් නැහැ. ඒත් සාරා දන්නවා එයාගේ අයියා අලී සපත්තු දෙක ගන්න මඟ බලාගෙන ඉන්නවා කියලා. විභාගේ ගැන හිතන්නේ කොහොම ද ? සාරා විභාගය අතරමඟදි නැඟිටලා යනවා. විභාගයක් ‍කියන එක සාරාට තරඟකාරී දෙයක් නෙවෙයි. එයා සාමාන්‍ය ලෝකේ තියෙන තරඟකාරී කමට හුරුවෙලා තිබුනේ නැහැ. අනිත් කෙනා ගැන නොසළකා තනියෙන් විභාගේ ඉහළින් සමත් වෙනවට වඩා එයාට තමන්ගේ පොරොන්දුව ලොකුයි.


ළමා ලෝකයට අදාළ සංවේදී සිදුවීම් ගණනාවකින් මේ චිත්‍රපටය සමන්විත වෙනවා. ළමා ‍ලෝකය ගැන කතා කරන අතරතුර වැඩිහිටියන්ට වෙනමම රසවිඳිය හැකි සිදුවීම් ඇතුලත් විමෙන් චිත්‍රපටය වඩාත් ගැඹුරු ස්වභාවයකට ආරෝපණය වෙනවා කිව්වෝත් නිවැරැදියි. චිත්‍රපයට සඳහා ස්වභාවික දර්ශනයන් ඇතුලත් කිරීමට වෙහෙසී ඇති මජිඩි නගරය තුළ හා පාසැල තුල ඇති දර්ශන සඟවා තබන ලද කැමරා වලින් රූගත කළ බව සඳහන් කරනවා. තමන්ගේ පළමු සිනමා රංගනයට ඉදිරිපත් වන ප්‍රධාන චරිත රඟපාන ළමුන් දෙපළ වන ෆාරොක් හෂ්මියන් (අලී) සහ බහරේ සෙඩිකි (සාරා) අතිවිශිෂ්ඨ රඟපෑමක් සිදුකරන බව ජාත්‍යන්තර විචාරකයින් සඳහන් කරනවා.


ළමා මනස තමන්ට ඕන විදිහට සකස්විය යුතුයැයි ඒකාධිපති මතයක් දරණ ඊට අරක්ගත් ලාංකික ඊනියා සිනමා කරුවන් විසින් මෙවැනි ළමා චිත්‍රපට අනිවාර්යෙන් නැරඹිය යුතුමය. ඉතා විශිෂ්ඨ නිර්මාණයක් වුවද මෙය ලාංකික ළමුන්හට විඳීමට අපහසු විය හැක්කේ භාෂාව සහ සන්දර්භය සමීප නොවීම හේතුකොටගෙනය. ලංකාවේ ළමුන් වෙත සමීප විය හැකි, වින්දනයෙන් යුතු සිනමා නිර්මාණයක් අනාගතයේ කවදාකහෝ බිහිවීමට නම් මෙවැනි චිත්‍රපටයකින් ලබා ගත හැකි ආදර්ශ බොහෝ වේ යැයි මම විශ්වාස කරමි.